अपरस्पर _aparaspara

1

अपरस्पर n. [अपर-पर]

1 One after another, uninter- rupted, continued (as applied to an action); अपरस्पराः क्रियासातत्ये P.VI.1.144; सुट् निपात्यते; ˚राः सार्था गच्छन्ति, सततमविच्छेदेन गच्छन्तीत्यर्थः Sk.

-2 One another (अन्योन्य); अपरस्परसंभूतं किमन्यत्कामहैतुकम् Bg.16.8.

2

अपरस्पर a. [अ-परस्पर] Not reciprocal, not mutual; असत्यमप्रतिष्ठं ते जगदाहुरनीश्वरम् । अपरस्परसंभूतं किमन्यत्कामहैतुकम् ॥ Bg.16.8 (Mr. Telang renders ˚र by 'produced by union of male and female', caused by lust, where अपरस्पर must be supposed to be connected with अपरस्पर under अपर q. v.)